Η 6η Απριλίου: Ημέρα Μνήμης του Θρακικού Ελληνισμού

Του
Θωμά Μαλαμίδη,
προέδρου του Συλλόγου Θρακών Βόλου

Φέτος, για πρώτη φορά, τιμήθηκε με μεγαλοπρέπεια και περηφάνια η 6η Απριλίου 1914, η επέτειος του Μαύρου Πάσχα των Θρακών, με μια Θεία Δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Βόλου και την κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο στην παραλία. Με την ολοκλήρωση της δοξολογίας, ακολούθησε ομιλία από τον πρόεδρο του Συλλόγου, κατά την οποία μνημονεύθηκαν οι Θρακιώτες προγονοί μας που χάθηκαν από το 1878 έως το 1922. Πρόσφατα, η Πολιτεία αναγνώρισε και την Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού, γεγονός που συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία και τονίζει την ανάγκη για ιστορική μνήμη.

Ο όρος Γενοκτονία καθιερώθηκε από τον Ο.Η.Ε. το 1948 και περιγράφει πράξεις που εκδηλώνονται με πρόθεση την ολική ή μερική εξόντωση εθνοτικών ή θρησκευτικών ομάδων. Αξιοσημείωτο είναι ότι τέτοιες πράξεις περιλαμβάνουν φόνους, σοβαρές βλάβες στην υγεία, αλλά και την εκδίωξη ανθρώπων από τις πατρίδες τους. Στη Θράκη, τεκμηριώνονται πολλές τέτοιες ενέργειες που καταδεικνύουν το γεγονός ότι έχει συντελεστεί γενοκτονία. Από φόνοι, εξορίες και σφαγές μέχρι τη βίαιη μετακίνηση του πληθυσμού και την καταστροφή κοινοτήτων, οι σφαγές είχαν εφιαλτικές διαστάσεις, προκαλώντας την απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων της Θράκης.

Ιστορικοί, ακόμη και από την Τουρκία, όπως ο Φονάτ Ντουντάρ, μελετούν τα αποχαρακτηρισμένα τουρκικά αρχεία της εποχής και αναγνωρίζουν τα εγκλήματα κατά του Ελληνισμού της Ανατολής. Αυτά τα εγκλήματα συντελέστηκαν κυρίως από τους Οθωμανούς κατακτητές αλλά και από τους Βουλγάρους, που επιδίωκαν την δημιουργία ενός καθαρού τουρκικού κράτους. Η οργανωμένη σφαγή των χριστιανών από τους Νεότουρκους έχει αποδειχθεί ότι προτού ακόμα αποβιβαστούν ελληνικά στρατεύματα στη Σμύρνη. Οι σφαγές συνεχίζονταν με την υπογραφή της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου το 1878, που δημιούργησε την Αυτόνομη Ηγεμονία της Βουλγαρίας και δρομολόγησε την πρώτη γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού εν μέσω του τουρκικού ζυγού.

Ο θρακικός ελληνισμός υπήρξε θύμα σειράς διωγμών, σφαγών και βιαίων εκδιώξεων, καθώς οι αλλεπάλληλες επιθέσεις και σφαγές από τους Βουλγάρους και τους Τούρκους εδραιώθηκαν στην ιστορία της περιοχής. Το 1906, οι σφαγές στην Αγχίαλο και η καταστροφή πληθυσμών σε άλλες πόλεις είναι ενδεικτικές της φρίκης που εκτυλίχθηκε. Οι Νεότουρκοι, σε ένα σατανικά μελετημένο σχέδιο, υπηρέτησαν την ατζέντα της βίαιης αφομοίωσης των εθνοτήτων, με στόχο τη δημιουργία ενός μονοεθνικού κράτους.

Οι θηριωδίες κλιμακώθηκαν με την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων και κορυφώθηκαν κατά την περίοδο του Μαύρου Πάσχα στην 6η Απριλίου 1914, όταν χιλιάδες Έλληνες συγκεντρώθηκαν για να διαφύγουν προς τις ελεύθερες περιοχές της Ελλάδας. Οι διωγμοί της περιόδου αυτής αποτέλεσαν ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας με θύματα 250.000-300.000 Θράκες. Η Μαύρη Βίβλος Διωγμών και Μαρτυρίων, που εκδόθηκε το 1919 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επιβεβαίωσε την κορύφωση των διωγμών και την φρίκη που βίωσαν οι Έλληνες της Θράκης.

Η ανάγκη για ιστορική μνήμη είναι επιτακτική. Καλούμε την πολιτεία, φορείς και πολίτες να επαγρυπνούν και να διεκδικούν τα δίκαια της Θράκης, τα οποία είναι και δίκαια της πατρίδας. Η καθιέρωση της 6ης Απριλίου ως Ημέρα Θρακικού Ελληνισμού από την Βουλή των Ελλήνων αποτελεί μια σημαντική κίνηση αποκατάστασης μιας αδικίας.

Η θάρρος και η αντοχή των Θρακιωτών αποτελούν έμπνευση για όλους μας. Οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμούμε τις θυσίες εκείνων που αγωνίστηκαν για να διατηρήσουν την ελληνική τους ταυτότητα. Ας μην ξεχνάμε τον πόνο και τα όνειρα των προγόνων μας, που θάφτηκαν χωρίς να τους δώσει κανείς μια πρέπουσα κηδεία. Αιωνία η μνήμη τους – Αθάνατοι.

Αξιοσημείωτη ήταν η παρουσία της αντιπεριφερειάρχη Ν. Μαγνησίας, κ. Άννας Μαρίας Παπαδημητρίου, ως οικοδέσποινα της εκδήλωσης, καθώς και πολιτικών εκπροσώπων και μελών πολιτιστικών συλλόγων που τίμησαν την μνήμη των Θρακών.