Η Σκοτεινή Ιστορία Μίας Τραγικής Επίθεσης
Οι φωτογραφίες που αποτυπώνουν τον πρώην διοικητή του αστυνομικού τμήματος Φερών, σχεδόν 13 χρόνια πριν, στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, με τα σημάδια ενός σοβαρού τραυματισμού, είναι χαρακτηριστικές της σφοδρότητας της επίθεσης που υπέστη. Ο σοκαριστικός χτύπημα με τσεκούρι στο κεφάλι κόντεψε να του στοιχίσει τη ζωή, αφήνοντάς του όμως μια ατελείωτη κληρονομιά θλίψης και εγκατάλειψης.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Live News του MEGA, ο πρώην διοικητής περιγράφει τα γεγονότα που βίωσε εκείνη τη μέρα και πώς η ζωή του άλλαξε ριζικά. Αναφέρει με πόνο ότι, παρόλες τις υποσχέσεις από την υπηρεσία του, κατέληξε να αισθάνεται ξεχασμένος και εγκαταλελειμμένος.
Μια Ψυχρή Πραγματικότητα
Όπως δηλώνει, «έτσι ενεργούμε στην Αστυνομία. Πρέπει να φας το τσεκούρι στο κεφάλι και αν ζήσεις, ούτε ένα ευχαριστώ δεν θα λάβεις». Αυτή η φράση αποτυπώνει την ψυχολογική και συναισθηματική κατάσταση που βιώνει κάθε αστυνομικός που προσφέρει τη ζωή του για την προστασία των άλλων. Το χρονικό του εφιάλτη του ξεκινά το καλοκαίρι του 2012 όταν ο 60χρονος δράστης του εφόρμησε με ένα τσεκούρι, κυνηγώντας υπαλλήλους της εταιρείας ύδρευσης που επιχείρησαν να κόψουν το νερό στο σπίτι του.
Όταν οι υπάλληλοι κατέφυγαν στο αστυνομικό τμήμα, ο τότε διοικητής βρέθηκε αντιμέτωπος με τον οπλισμένο με τσεκούρι άνδρα. Ο ίδιος περιγράφει την εμπειρία του: «Όταν έκανα τον ελιγμό αποφυγής, αυτός ήταν δεξιοτέχνης στο τσεκούρι, μου το κατέβασε και με χτύπησε στο κεφάλι. Με το αίμα που έφυγε, λιποθύμησα».
Ακόμα και σε αυτή τη δραματική στιγμή, ο δράστης δεν αποχωρίστηκε το τσεκούρι. «Με το που συνήλθα, κατάλαβα ότι κάτι με είχε χτυπήσει. Εκείνος κινήθηκε ξανά εναντίον μου. Τότε τον πυροβόλησαν στα πόδια».
Η Πολιτεία και οι Υποσχέσεις
Έκτοτε, οι αυτόπτες μάρτυρες προσπάθησαν να τον αφοπλίσουν, αλλά αρχικά δεν τα κατάφεραν. «Εκείνος, ξαπλωμένος στο έδαφος με τις σφαίρες στο πόδι, προσπαθούσε να μας χτυπήσει με το τσεκούρι» θυμάται ο πρώην διοικητής. Σήμερα, αισθάνεται ότι είναι ξεχασμένος από την πολιτεία. Παρά την αρχική πρόταση για βράβευση για την πράξη του, οι υποσχέσεις γρήγορα σβήστηκαν.
«Εκπλήσσομαι από την κρίση των υπευθύνων, καθώς αν και έγινε ΕΔΕ και όλοι πρότειναν να μου δοθεί αριστεία ανδραγαθίας, η διοίκηση δεν με ανταμείωσε ποτέ». Περίπου πέντε χρόνια ο δράστης έμεινε στο ψυχιατρείο, αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, άρχισε να αναζητεί τον αστυνομικό που θεωρούσε υπεύθυνο για την καταδίκη του.
Η μάχη που έδωσε δεν του κόστισε μόνο τη δουλειά του αλλά και την πορεία της ζωής του, η οποία άλλαξε δραματικά από εκείνη την ημέρα. Σήμερα, τίποτα δεν είναι το ίδιο για εκείνον και την οικογένειά του.