Διονυσίου Γιώργος: Ένας Πολυεδρικός Πνευματικός Άνθρωπος
Ο αείμνηστος Γιώργος Διονυσίου ήταν μια λαμπρή προσωπικότητα που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην πνευματική ζωή της Νέας Αγχιάλου. Γεννημένος το 1927, υπηρέτησε ως αυτοδίδακτος ζωγράφος και γλύπτης, συμμετέχοντας σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Επίσης, η συνεισφορά του στην ιστορία και τη λαογραφία του προσφυγικού στοιχείου της Νέας Αγχιάλου ήταν αξιοσημείωτη, καθώς δημοσίευσε άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και περιοδικά.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Διονυσίου διατήρησε την πνευματική του ενέργεια και τα ενδιαφέροντά του μέχρι την ηλικία των 98 χρόνων, όταν και αποχώρησε από τη ζωή. Ο υπογράφων το παρόν σημείωμα είχε τη χαρά να συνεργαστεί μαζί του σε πολιτιστικά θέματα, συζητώντας σημαντικά γεγονότα της ιστορίας της περιοχής, όπως η Καταστροφή της Αγχιάλου το 1906 και η ίδρυση του προσφυγικού συνοικισμού της Νέας Ιωνίας το 1924.
Ο Γιώργος Διονυσίου είχε την τύχη να έχει μια εξαιρετική οικογένεια. Η σύζυγός του, Ελένη, προερχόταν από την οικογένεια Κολοκοτρώνη και οι δύο κόρες τους, η Καλλιρρόη και η Χαρίκλεια, ακολούθησαν επιτυχημένες καριέρες ως μαθηματικός και γιατρός, αντίστοιχα.
Ένας από τους κύριους λόγους που ο Διονυσίου παραμένει αναγνωρίσιμος στην κοινότητα είναι το έργο του. Στο αρχείο μου διατηρώ την εφημερίδα «Νέα Αγχίαλος», όπου δημοσιεύτηκε ένα σημαντικό άρθρο του με τίτλο «30ή Ιουλίου 1906: Ανασκόπηση στους ανθελληνικούς διωγμούς στη Βουλγαρία». Το άρθρο αυτό απορρέει από τη βαθιά ιστορική του γνώση και τη φιλοσοφία του για την καταστροφή της περιοχής.
Η καλλιτεχνική του κληρονομιά περιλαμβάνει και μια γλυπτική σύνθεση στην παραλία της Νέας Αγχιάλου, που αναδημιουργεί τη διαδικασία εγκατάστασης των προσφύγων στην περιοχή. Επίσης, στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου, έχει φιλοτεχνήσει την προτομή του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας Β’ του Τρανού, που είχε καταγωγή από την Αγχίαλο.
Το σπίτι του στη Νέα Αγχίαλο ήταν πολυδιάστατος χώρος τέχνης και πολιτισμού, προσφέροντας στους επισκέπτες εκπληκτική γνώση για τα λαογραφικά στοιχεία της περιοχής. Το ισόγειο του σπιτιού του λειτουργούσε ως μουσείο, φιλοξενώντας αντικείμενα καθημερινής χρήσης των πρώτων προσφύγων, όλα διατηρημένα με σεβασμό και φροντίδα.
Στη λογοτεχνική του καριέρα, ο Γιώργος Διονυσίου εξέδωσε σημαντικά βιβλία, όπως «Αχελινά. Από τις Λαϊκές Παραδόσεις της Αγχιάλου», και «Μία Αγχίαλος Νέα Γεννιέται», τα οποία μαρτυρούν την αφοσίωσή του στον πολιτισμό και την ιστορία της περιοχής. Παρά τις απώλειες που υπέστη, οι δημοσιεύσεις του συνεχίζουν να αποδεικνύουν τη συνεισφορά του στον πολιτισμό.
Οι συμπατριώτες του εκτιμούν τη μεγάλη του προσφορά στον πολιτισμό και τη φιλία του. Εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί παράγοντες, όπως ο Θεολόγος Διαμαντένιας, τόνισαν τη σπουδαιότητα της παρουσίας του στη Νέα Αγχίαλο, αναγνωρίζοντας τη μοναδικότητά του.
Ο Σύλλογος Αγχιαλιτών της Αθήνας αποφάσισε να διοργανώσει ημερίδα στη μνήμη του για να τιμήσει την πολύτιμη κληρονομιά που άφησε πίσω του. Οι δράσεις αυτές θα συμβάλλουν στην αναγνώριση του έργου του και στην προώθηση της ιστορίας της Νέας Αγχιάλου.
Εμείς, οι φίλοι και οι συνοδοιπόροι του Γιώργου Διονυσίου, τον αποχαιρετούμε με αγάπη και σεβασμό, ευχόμενοι να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Η μνήμη του θα παραμείνει ζωντανή μέσα από το έργο του και την επιρροή του στον πολιτισμό μας.
*Ο αείμνηστος Γιώργος Διονυσίου (φώτο από το διαδίκτυο: «Λαός της Μαγνησίας», e-almyros.gr)