Η Ποιητική Συλλογή “Ανεμοπορία” του Γιάννη Τερζίδη

Της Βασιλείας Γιασιράνη-Κυρίτση

Η δεύτερη ποιητική συλλογή του Γιάννη Τερζίδη, με τίτλο «Ανεμοπορία», αποδεικνύει ότι η δημιουργική πηγή του ποιητή δεν έχει στερέψει. Αντιθέτως, φαίνεται να αντλεί από τα βάθη της ψυχής του, προσφέροντας ίσως ακόμη πιο καθαρές και βεβαιωμένες εικόνες από την προηγούμενη συλλογή του. Αυτή η «τόλμη» του να εξωτερικεύει τους ψυχισμούς του καταδεικνύει τη σφοδρή του αγάπη για την ποίηση, η οποία φαίνεται να τον έχει κερδίσει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο λογοτεχνικό είδος.

Το εξώφυλλο της συλλογής ενσωματώνει τέλεια το πνεύμα του τίτλου. Η εικόνα ενός γλάρου που απλώνει τα φτερά του πάνω από το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού αναγγέλλει μια αίσθηση ελευθερίας και πτήσης. Στο προοίμιο της συλλογής περιλαμβάνεται μία μικρή εισαγωγή που καλεί το αναγνωστικό κοινό να προσεγγίσει τους στίχους με προσοχή, προσφέροντας παράλληλα και ένα επιμύθιο που δικαιολογεί την γραφή του, με σκοπό τη διατήρηση του έργου του για τις επόμενες γενιές της οικογένειάς του.

Η Δύναμη της Ποίησης

Αναφερόμενη στους στίχους του «Ανεμοπορία», διακρίνω μια διάθεση προβληματισμού και ευαισθητοποίησης. Οι στίχοι «Η σκέψη ανεμοπορεί καθώς παρατηρεί το ασημί ποτάμι. Απόψε στις ρυτίδες του νερού δε γίνεται να βάλει τέλος» ξυπνούν μια φιλοσοφική ροή σκέψεων, συνδυάζοντας τη φύση με τα συναισθήματα του ποιητή.

Οι στίχοι του Τερζίδη είναι γεμάτοι από χρωματισμούς αγάπης και αναδύουν μια δημιουργική ένταση. Βυθισμένος στον μικρόκοσμό του, γράφει με κοφτές εκφράσεις όπως «Ξεκίνα» και «Μην αργείς», δηλώνοντας έτσι την αποφασιστικότητα και την προτροπή του προς τους πρωταγωνιστές των στίχων του, που αντικατοπτρίζουν και τις δικές του εσωτερικές αναζητήσεις.

Ποικιλία Θεμάτων

Οι θεματικές ενότητες της συλλογής ποικίλλουν και καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων και καταστάσεων: από «Σκέψεις στον δρόμο» και «Σκέψεις στον δρόμο» μέχρι «Πείρα ζωής» και «Πλατανόρεμα». Σημαντικές είναι και οι περιγραφές της φύσης, όπως αυτή του γέρικου πλατανιού που δείχνει την αλληγορία του χρόνου και τη δύναμη της φύσης.

Αφήνοντας το κοινό να συνδεθεί μέσω των λέξεων του, ο ποιητής δημιουργεί έναν κόσμο γεμάτο εικόνες και ατμόσφαιρες που ανταγωνίζονται την πραγματικότητα με το όνειρο. Οι στίχοι του, όπως οι παρακάτω, αποτυπώνουν μια υπερβατική διάσταση: «Δώσε ένα σήμα και θα τρέξω να σε βρω όπου και να’ σαι, Τίποτα πια δεν με τρομάζει». Οι ψυχικές συνδέσεις που καταθέτει δεσπόζουν στην καθημερινότητα, αποδίδοντας το αίσθημα ότι ο έρωτας είναι κεντρική δύναμη στη ζωή.

Ο Ρόλος του Έρωτα

Στην αναζήτησή του για την αλήθεια και την ουσία του έρωτα, ο Τερζίδης χρησιμοποιεί λέξεις που πάντοτε αποπνέουν μια αυθεντικότητα. «Η αγάπη, αίσθημα άλλης τάξης, δεν ξεκινάει στη ματιά, έχει βαθιές τις ρίζες στην ψυχή», γράφει, προσδιορίζοντας τον έρωτα ως βασικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης.

Οι φράσεις του αγγίζουν τις πιο ευαίσθητες χορδές του αναγνωστικού κοινού, δίνοντας μια αίσθηση κοντινότητας και ταυτόχρονα απόστασης, αποτυπώνοντας την εσωτερική πάλη του κάθε ανθρώπου. Με μια ευαίσθητη και δυνατή γραφή, οι σκέψεις του αναγνώστη αναδύονται σε ένα ταξίδι που εξερευνά τα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής.

Αυτό το έργο όχι μόνο παρουσιάζει τον ποιητή ως έναν καλλιτέχνη που συνδυάζει τη σκέψη με την τέχνη, αλλά του δίνει και την ευκαιρία να συνδεθεί με τις επόμενες γενιές, κρατώντας ζωντανές τις αναμνήσεις του παρελθόντος και τις ελπίδες για το μέλλον.